kımıltısız mavileri karşılıyor gün
davet ediyor ümitleri
çiçeğe durmuş badem gözlerin
sıçrıyor dalgalarla eteğime
delişmen düşleri
akdenizin
büyülü gülüşün penceremde
susuyor sevdalara mevsim
efsunlu musikisi
mest ediyor meltemin
buğulu dudak izleri tenimizde
dilimizde büyülü sözcükler
sırılsıklam şiirlerde ürperiyor yüreğim
asude demleri içen minik serçe
atıyor rehaveti üzerinden
uçarı ümitlere kanat çırparken
düşüyor sevda ateşine
mutluluktan başı dönerken
tutuşuyor bedeni amansız alevlerden
söndürmek gerek bu yangını sevgili!
söndürmek gerek
aşkın cehenneminde
yanıp küle dönmeden
gün tükenmeden...