tüyleri dökülmüş serçe köşede
tam ötede…
öteberi almış şirret bir gölge eşikte
pejmürde...
yalnızlığım avuçlarımda birikmiş
hüzünler neşterli
acılar kemirir yüreğimi
içten içe
sinsice…
….
anımsarken…
gün batımının büyülü rengini
bahçede…
(ki böyle bir akşam görülmemiştir)
yeniyetme düşler kan ter içinde
peşimde
ben dişiliğimin en zirvesinde…
gözlerinin yeşil bahçesinden geçerken
takılmıştı delikanlı dalların eteğime
yağmurla birlikte
sığınıp sokulurdum göğsüne iyice…
…
şimdi
aşkı mahkum edip yüreğin hücresine
sersefil halde her gece
özlemle
okyanusa koşan nehir gibi
akıyorum yüreğine
öylece…
Aslı Aydın