Aşk Şiirleri

en hassas yerinden kırıldı zaman
akrebin zehriyle
yaşama veda ederken yelkovan

yalnızlık
son bir hamleyle
duvarda asılan gölgeyi
uykusuzluğa inat
astı gözlerine

tuz buz düşleri
çıkarıp cebinden fırlatırken
sulusepkenler göle döndü genzinde

uğursuz puhu
göğüs kafesinde
kara güz
yüzünün ikliminde

umarsızca
denizin esmer tenine sarıldı
dalgalar
kıyılarına yakamozları serip
nefesiyle hayat verdi
can verdi

iliklerine kadar
mutluluk işlerken
yosunun
hüzün kokan saçları
mavi sularda yeşerdi

hırçın Kara/deniz
ak duvağını giyip
sütliman olurken
yalnızlık
yerini üç harfli duyguya
terk etti…

AA