Bilmek yanmak demekmiş bilerek yanıyorum
Yandıkça seviyorum sevdikçe tanıyorum
Gördüm bakışlarından bir nehir aktı geçti
Sevdanın oltasını gönlüme taktı geçti
Gözlerinde açıyor lalelerim güllerim
Bir düşsel gezintidir saçlarında ellerim
Elem koydum adını hasret var ayrılık var
Sesinden mahrum etme sözünde mutluluk var
Gitmesen hiç yanımdan ömür boyu beklesen
Benim gibi damlaya okyanusu yüklesen
Ben bu toprağın canı akan suların sesi
Rüzgârların nefesi ateşin ta kendisi
Ben sevgi ağacının incecik bir dalıyım
Nirvanaya ulaşmış bir kara sevdalıyım
Kelimeler yetersiz arifler de anlamaz
Sözler başlangıç yapar cümleler tamamlamaz
Yaşamamışsa şair yetmez ki bilgeliği
Hangi hayal giydirir
aşka bu güzelliği
Bu
aşkın bedelidir diyerek bir şeyleri
Haydi, durmayın serpin üstüme kederleri
Bilmek yanmak demekmiş bilerek yanıyorum
Yandıkça seviyorum sevdikçe tanıyorum.