Sen kış mevsiminde hiç görmedin ki beni.
Nasıl üşüdüğümü,soğuktan titrediğimi,
kendime nasıl sokulduğumu hiç bilmedin?
Yağmur dualarına çıkmışım çiftçilerle beraber
ve ayaza teslim olmuşum.
Bunu görmedin.
Sen ilk baharda hiç yanımda olmadın ki,
görmedin beni.
Çiçeklere sevdamı,bahara hayrkırmamı hiç duymadın.
Ve yediveren güllerde nasıl bir sürgündüm.
Dokunamadın.
Bahar sağanağında nasıl seninle ıslandığımı,
çimenlerde nasıl yeşil olduğumu,
ve sana nasıl açtığımı…?
Bunu görmedin.
Sen yaz aylarında hiç görmedin ki beni.
Kumsalımda yürüğünü,
Sıcağımda yandığını hiç farketmedin.
Meltem esintimde kaybolmadın.
Martı kanatlarında bana gelmedin.
Körfeze karşı şiirler dökülürken kalemimden,
Diyar-ı gurbette belki mahsun,
belki benden bi haberdin.
Kurumuş dudaklarımı,
Kızaran yanaklarımı,…
Bunu görmedin.
Sen mevsim kışa dönerken hiç görmedin ki beni.
Alelacele savruluşumu,
ayaklara dolanışımı,
toprağa karışmamı,rüzgara teslimiyetimi…
kışa hazırladığımı bedenimi ve
hep üşüdüğümü,
odun ateşinde kendimi seyredişimi…
Bunu görmedin.
Sen beni hiç görmedin ki
aşka tutsak oldun.
Ben seni hiç görmedim ki savruldum durdum.
Biz birbirimizi hiç görmedik ki.
(Biz birbirimizi hiç tanımadık ki…)
Sezer Nişancı
29 Mart 2007 İzmir
Yağmur bir yağsa…
Ne haldeyim bir bilsen
Hani koymadan seni toprağa,yüreğim acıyordu ya anne?
Hani seni koyduktan sonra toprağa içim katılıyordu ya anne?
Hani , sonra dönüşüm vardı ya gurbet ele tekrar.
Hani insanların bana boş bakışları vardı ya anne?
Tatmadıkları acıyı paylaşamıyorlardı ki benimle.
Sensizliği yaşamıyordu ki onlar.
Onlar anasız değildi ki ben gibi.
Hatta çocuğum bile,
hatta eşim bile ağlama demişti bana…
Onlar anasız kalmamıştı ki.
Onlar bensiz kalmamıştı anne,benim sensiz kaldığım gibi.
Çaresiz kalan bendim…anasız kalan ben.
Tıp ilminin durduğu,donduğu günlerdeki acı beni yaktı.
Nice canlar ben gibi durdu,yandı,kavruldu.
Nice yürekler kan kustu bencileyin.
Ve bebeler ana memesinden mahrum büyüdü bilirim.
Yaşı kemale ermek ne demek sorarım size?
Ne demek “unut artık ananı yıllar geçti bak” demek?
Ben kocasam bile,
Ben ak saçlı biri olsam da
Yaşasaydın hala çocuğun olmayacak mıydım senin?
Hala sormayacak mıydın bana üşüyor musun diye?
Aç mısın? Neden gözünde yaş var? Demeyecek miydin?
Büyütüp beni salacak mıydın gene bu iğrenç hayata?
Büyüdün artık deyip silkeleyecek miydin beni yakandan?
Çaresizliğimin çaresiydin anam.
Akan göz yaşımı silenimdin.
Derdime dermandın hep…
Akıllı kadındın ama bilirim.
Baş edemediğinde yaşamla,
vedalaşmadan gitmeyi seçtin sen.
Ve bunun nasıl yapılacağını öğretmedin bana.
Eksik bıraktın analık görevini…küskünüm sana.
Kategoriler
