Ustalardan Şiirler

Yakmışım deniz deryayı yine,
salmışım okyanusa karabatakları,
silkelemişim yosunları tohum misali enginlere.
Koparmışım aklımla yürek arasındaki asma köprüyü.
Yine boranlardayım bugün.
Bensizim, bentsiz üstelik.
Sığınacak limanları yıkmışım,
tekneler alabora.
Gözüm kara gene herzamankinden beş beter.
Sığmıyorum dört duvara ve dar gelmekte bana körfez sensiz.
Yüreğim yine beden boyutumun üstünde bugün,
bir de hareli.
Dönemeçlerdeyim,
labirentlerinde kaybolduğum çıkmazında.
En anarşist çığlıklarımı duyuyor musun?
Haykırlamalarım geldi mi sana kadar?
Ve yüreğinin en ince teli titredi mi şimdi?
Şiirlerin adı yok gene bugün.
İsimsiz şiirlerle çoğalıyorum sana.
Bir bardak alkole sığınıyorum karaciğerimdeki kitlenin inadına.
Sigaraları yiyiyorum içmeden.
Tütünlerin tadı,emeğin tadı damaklarımda.
Güdülesi yüreğime sığırtmaç gerek bugün.
Kaval sesi gerek nağmelerle.
Bana ben gerek.
Eskilerden kalma bir ben,
dimdik ayakta.
Boyun eğmeyen duruşumla bir ben.
Sevdaya meydan okumam gerek.
Ya- pa- mı- yo- rum!
Anlıyor musun? Bana sen gerek.
Sezer NİŞANCI

10 Haziran 2007 İZMİR

Yırttım yine bir takvim yaprağını daha.
Ne kağıdın haberi var,ne takvimin.
Bir ben varım burada nöbetlerde.