ansızın bir yağmur başladı
dün gece sen yoktun yanımda
yüreğim ıslandı gözyaşlarınla
yuvarlanıp düşen her damlada
özgürlüğün cesaretinde
bileklerimi sıkan pranga esareti
değil miydi yokluğun..?
oysa çok özledim bendeki seni
şimşek çakımlarında buldum
tutundum hayata hep yeniden
soluyup aldığım her nefeste
sessizliğin cesaretinde
boğazımı sıkan pranga esareti
değil miydi yokluğun..?
abdal ıslatanmıydı yoksa
yağan yağmur,
aşk mevsiminde
sürüklenip gidiyorken bilmeden
yüreğimin götürdüğü yerlere
serseri cesaretinde
ayaklarımı sıkan pranga esareti
değil miydi yokluğun..?
aşklarda ben gibi...!
Serdar Coşkun...