renklere de küstüm ya
yaşam benden daha ne ister
sen söyle gülüm sen söyle
renklere isyan etsem de
artık ne geçer ki elime
dirensem de şimdi zamana
ölüm gelir dolana dolana
zahir olmasa da sevdalar
zehir olsa da içilir
aşkkana susamışsa yürekler
kan kırmızı gözlerimden
aşkın gözyaşını bekler
süzülüp düşen her damlada
zincire vurulur bilekler
yıldız olup kayar hayat
gecenin zindanlarında
artık siyahtır renkler
yürekten kopan her parça
özgürlüğüme umut olur
bulut olup beyazı bulur
boyanır gökyüzü maviye
gözlerin güneşim olur
tutuklu sevdalarımda
gözyaşı yağmurlarımla
sulanır kan çiçeklerim
büyüyüp darağacım olur
boğazımda düğümlenir
aşkla ördüğüm o nehir
başlar denizimde seyir
yakamoz ölümün rengidir
yürekte batarken güneş
isyan ederken renkler
gökkuşağının önünde
özgürlük beni bekler
tutunurum hayallerle
uçurtmamın kanatlarına
savrulurum gerçeklere
sevmeyi bilen yüreklere
isyan etsem de renklere
aşkımı boyarım maviye
dönüp bakmam bile geriye...
Serdar Coşkun...