yağmur yağıyor yine
sırılsıklam ayaklarım
farkındayım yağmurun
gözlerim ağlıyor
ıslanıyor yanaklarım
ben neredeyim..?
yağmur yağarken
neresinde olmalıyım
hangi tarafında camın
bilemiyorsam ben bunu
neden yaşarım..?
bahar yağmuru yağıyor
sessiz ve sırılsıklam
sensiz değil duygularım
biliyorum...
ne önünde durabiliyorum
ne de arkasında camın
yağmur adını yazıyor
karar veremiyorum
önüne mi arkasına mı camın
damla damla çiziyor
buğulanmış yüreğini
sensiz bedenimin
farkındayken yağmurun
nasıl tarafsız kalırım
nasıl durabilirim
ne önünde yaşamın
ne de arkasında canın
farkındaysam ölümün
nasıl durabilirim
senli ya da sensiz
hangi tarafında olursa olsun
araftaki yaşamın
ne fark eder ki
kapıya da gelince ölüm
bittiği yerde sözün
aşk mavi bir hüzün...
Serdar Coşkun...