şairlerin gerçek
aşkı olmazmış
onlar yaşarmış gerçek
aşkları
kalemmiş en doğru arkadaşları
eğilip bükülmezmiş bakışları
kimi mecnun olmuş kimi ferhat
aşkla delmişler dağları taşları
aşkı tadınca öğrendim sende
aşkı tadınca öğrendim sende
güneşi kıskandıran bakışları
denizinde dalgalanan saçları
ufku özendiren kara kaşları
görmeden de yazıyorum şiirde
şairce yazıyorum sonsuz
aşkları
hüzünleri bir kalemde çiziyorum
senli ya da sensiz..! çiziyorum
mayısın çiçeklenen baharında
gökkuşağından renkler seçiyorum
umutlarımla uc uca perçimliyorum
olmuyor, kara kaleme sarılıyorum
yeni bir sayfa açıyorum bulutlarda
aşkın alfabesiyle seni yazıyorum
Serdar Coşkun...