_şen mi ola dağın ardı.._
bir ölü gibi
kımıltısız
sessiz
ve
ruhsuz
aşka uzandı..
dar/a yaslanmıştı
sızısı
aktı ağaçtan
kızıl kızıl
damla damla
toprağa..
toydu
şubat güneşine kanan
erikler kadar
toy..
aşka uzandı
su gibi aktı önce
sonra
kavruldu çöllerce
elinde kalem
ve
yalın ayak
küf kokulu zamanlar
sardı
dağın ardını
yoruldu yamaçlarında
soluksuzdu
ma-i lal
ateş gibi
değdi tene
kızarmış demir gibi
dağladı
yarasını..
farketmedi
hala sıcacıktı yara
acısı
ötelerdeydi
çok ötelerde..
bir ölü gibi
kımıltısız
sessiz
ve
ruhsuz
aşka uzandı..
02/10/2011
ödemiş