hükümsüz telaşındaydık
zamanın
sen
ağlamaklı
benim
gözlerim nemli..
kimin
yittiğini
biliyorduk
söylemeye varmasa da
dilimiz
bir ağıdın
hüznüne bulanmıştı
yüzümüz...
yeni yetme çocukların
koynunda
çiçekli bir dal iken
aşkşimdi
bir su kabağıydı
tehi bir evin
çardağından sarkan..
döner miydik
yeniden
gözlerimizi
gözlerimize
ayna bildiğimiz
an/a
yuvarlanan topun ardından koşar gibi
gider miydik
aşkın önü sıra..
hükümsüz
telaşındaydık
zamanın
sen
yokum
desen
ölürdün
ben
varım dedim
öldüm..
hükümsüz telaşındaydık
zamanın
sen
ağlamaklı
benim
gözlerim nemli..
06/08/2012
ödemiş