Herşey karşılıklı olacaktı neredeyse, ben hoşlandığımı söylemiştim sadece. o biraz ilgi bekliyordu benden,beklediği ilgiyi veremedim. Ama sonra itiraf etti, senden yavaş yavaş hoşlanıyorum, ben kolay kolay aşık olmam, ben çok fazla ilgiden hoşlanıyorum dedi bana. Duraklamıştım, ne söyleceğimi bilemiyordum, öylece kalakalmıştım. Duygularıma karşılık verememişti zamanında. Ama aradan zaman geçti ve duygularına yenik düştü, güzel sözler söylemeye başladı. Beni etkilemeye çalışıyordu, içinden gelerek haykırmaya, duygularını bana karşı söylemeye çalışıyordu. Ben de çaresizdim. Çünkü kendimi kaptırmış gidiyordum, aşık olmaya başlıyordum. Sanki duygularıma yenik düşüyordum, tapıyor gibiydim. Lakin hata yaptığımı anladım. Beni sevmediğini, benden hoşlanmadığını anlamıştım. Düşüncelerim allak bullak olmuştu. Adımlarımı yavaş yavaş çekmek zorundaydım, çektimde. Duygularımla, hislerimle oynamıştı. Beni kalbimden yaralamıştı ve artık yüzüne bakmak istemiyordum. Yüzüne baktıkça daha çok üzülüyor, yıpranıyordum. En iyisi selamı kesmekti. Konuşmama kararı aldım kendimce, konuşmadım da zaten. Ama o kalpsiz ayağınla gelmişti bana. Sana aşık olmaya başladım, ne olur bu ilişkiye bir şans daha verelim dedi. Ben istemedim, olmaz dedim ve konuyu kapattım. Sen bunları hak etmiyorsun, mutsuzluğu haketmiyorsun, çok iyi bir insansın diyerek gönlümü almaya çalışıyordu. Nafileydi, kalp kırılmıştı, onarılması mümükün değildi. Arıyordu telefonlarına cevap vermiyordum, mesajlarına karşılık vermiyordum. Beni rahatsız etmesini istemiyordum artık. Ve ekliyordum ben bunları hak edecek ne yaptım, soruyordum kendi kendime. O yoluna ben yoluma hayatıma devam ettim.
Son noktayı koymuştum. Bundan sonra hiç bir şekilde tarviz vermeyeceğim ve hiç bir şekilde üzülmeyeceğim dedim kendime. Zamana bıraktım herşeyi. O insan bana ders olmuştu, duygularımı hiç bir zaman aşırı derecede karşı tarafa belli etmemeliydim hatalıyım. Ve üzülen ben olmamalıyım ama oldum. Suçluyum. Elimde değil aşık oluyordum neredeyse, uçmuştum b
aşka yerlere.
Ama boşmuş, değmezmiş. Önceden üzülüyordum artık üzülmüyorum, ders olmuştu bana.
Suratım asılmıştı o anda, çünkü
aşkım yarım kalmıştı. Kim olsa üzülürdü lakin bitti, geçti, gitti.
Yaşanması gerekiyormuş demek ki,
Yaşandı ve bitti.
Karşılıksız
aşkın acısı çok büyük. Umarım herkes aradığı
aşkı bulur.
BU YAZILAN YAZI GERÇEKTEN ALINMADIR.
MUTLU OLMAK İSTİYORSANIZ YILDIZLARA BAKIN
HER HANGİ BİRİ MUHAKKAK SİZİNDİR
SAHİP ÇIKIN YILDIZINIZA VE BIRAKMAYIN
YALNIZ KALMASIN.
17/02/2007
00:40
cumartesi.
Şebnem Örs
not: size basit gelebilir... :) bazen gülüyorum eski şiirlerime...
Kategoriler
