-Azat et/me güvercinlenen zatımı-
bir yangının sulanmaz iniltisinde
yağmur ilmeğinde bulutlu sözcükler
şark oyunu gibi tozu bulanık aklım
/bir akşamın eteklerinde/
yarını mestan eyler
benim mi bu başıma sardığım rüzgâr
kaç fırtınaya oğul bırakan gönül
/demir örgülerimi kesiyorum/ işte
ipek kozanda can buluyor nutkum
ehramına kan gülleri aşikâr
aşka değer biçme/sen
her yürek
aşk/tan kırmızı
güvercinler var aynalarda mim
zamanı bıçak sırtında bölen
bak/sana omzunda kelebek busesiyim
dönme yüzünü
bu şehrin batağı olurum sonra
sokaklara bun diye düşer adım
erimez hasretin çelikten tortuları
otağı olurum ayaklarının...
şavkını güneşle gönder
/kurudu gurur sebilim/
gözlerim can kırmızı...
Nevzat KONŞER
Haziran 010