sine-i bahçende
aşka kanarım
ben bu hal içinde yanarım
ne güzel bir tecellidir
Rabbe dua ederim
hüküm güzeldir ar-ı namus ehline
ateş değmez ebedi tenine
kurulur edayla cennetin köşküne
daim olup hakiki
aşka kanandır
aşk bülbülde güle olan çiledir
çile içinde çekilen cefadır
bin bir türlü gam ile
gönle düşen hazandır
gönül gözü gazel olur
düşer
aşk-ı a-bu deryaya
kul
aşka düşmeden
har ile türlü türlü yanmadan
sabır nedir öğrenmeden
cahil-i beşerden b
aşka nedir
Mevla gönle onmaz hasret verir
yakar sinede bağırı sınar kulu
har içinde kalanı bilendir
aşkı bilen kul yücedir
merhamete dost şefkate sırdaş
gönlü Rable zengin olandır
gönül dem içinde
aşka gark olmalı
hakikatı hilkat içinde kalmalı
aşkın sırrına eren kul
yandığı harda ruha şifa vermeli
pir-i şahın görür sende
aşkı
koyar gönlüne ebedi merhameti
merhamet içinde olan ne yücedir
sema-i gökte seyret a-bu deryayı
huşu içinde bil cümle melekutu