Kirpiklerin bir çift kırlangıç ayağı
Sarmaşıklara dolanmış çırpınıyor
Güneşli havada yağan yağmur
Var gözlerinde neden?
Demiştim kalbindeki fazlalıkları
At geniş geniş sığalım içine
Dinlemedin
İki nehir ağzı gibi boğuş dur şimdi
İki sevgiliyle
Bilmiyor muydum sanıyorsun
Her şey bir yana
Çam kokulu teninin hatırına
"rüzgârın rengini " bile bile
Atıyoruz kendimizi
Önüne
Otuzundan sonra
Ancak öğreniyoruz
Aşk katlanmakmış
Pehh...!
Bak şu işe!
gönül gençyılmaz