Bitti derken,gülüyordu gözlerin.
Gülmeyi unuttum!
Kar yağarken sevdim,
Karın anlamını unuttum.
Amaçsız yaşamayı öğrendim,
Amacımı buldum!
Seni kendime sordum,
Cevabını unuttum...
Anlayacağın seni unuttum!
Sense beni kara soruyor,
Yağmurda arıyorsun.
Sayende hepsinden,her şeyden soğudum!
Güzelde sırıtıyor,
Çirkin de soluyorsun...
Benliğini bir kar tanesinde mi arıyor,
Sevdiğini yağmurlu gecelerde mi hatırlıyorsun?
Yanılıyorsun...
Bense seni her güzele baktığımda hatırlıyor,
Yağan her karda ismini beyaza yazıyorum.
Yağan her yağmurda bende ağlıyorum!
Seni kendimle konuşurken,yanımda buluyor,
Siktiri çekip,ismine sövüyorum...
Daha fazla zarar vermeni istemiyorum,
Her defasında daha fazla kan kaybediyorum.
Ve daha kötüsü,kanımdaki bir iki damla
aşkı siliyorum...
Ne karı görmek hakkın,
Nede yağmurla ağlamak!
Esas layığın unutulmak...