Bir garip duygu bu pişmanlık.
Anlat desen anlatamazsın derdini,
İçini dökemezsin sevdiğine.
İçine atarsın,kaybolduğunu sanırsın pişmanlıklarının,
Ama yanılırsın.
Her şeyin güzel gittiği sırada çalar kapını.
Utanırsın yaptıklarından.
Sevdiğini düşünürken gelir mesajı,
Geçmişini anlatır,pişmanlıklarını.
Önce sevdiğin gider,
Sonra sonra ruhu.
Anlarsın belki doğruyu,
Anlarsın belki yaptığın hataları,
Yalnızlığınla başbaşa kaldığında.
İstedim ki sevdiğim üzülmesin,
Kalbi kırılmasın.
İstemeyerek en çok onu üzdüm,
En çok onun kalbini kırdım.
Ama şimdi anladım;
Artık ne eski ben varım,
Nede eski sevdiğim.
Dedim ya bir garip duygu bu pişmanlık.
Ben kayboldum geçmişimde,
Ben kayboldum,kaybolan sevgimde.
Pişmanım şimdi geçmişimden.
Pişmanım şimdi sensizliğimden.
Mavi artık gökyüzü.
Adını okuyamıyorum artık yeşilde,
Sesini duyamıyorum artık bana her seslenende.
Umudu göremiyorum kalbimde,
Ruhunu duyamıyorum kaybolan benliğimde.
Pişmanım şimdi bir hata uğruna,
Kaybolan her bir şiirde ve mektupta.
Bir gün unuturum belki pişmanlığımı,
Ama bir hiç uğruna kaybettiğim seni asla...
Şairin Sitemizdeki Diğer Şiirleri
Yorumlar
Henüz kimse tarafından yorum yapılmamış.
Yorum Yaz