Ne işveler var bilseniz onda
Giderim ellerim olsa da kanda
Gülün gonca, gonca açtığı zaman da
Gönül bağımda deremedim kız seni
Kıymetini bilemedim zamanında
Türkü oldun her bir ahla vahım da
Düğüm, düğüm edip
aşk tezgahımda
Nakış, nakış öremedim kız seni
Perde, perde dökülürsün sazımdan
Benle bir bütünsün ayrılmazsın özümden
Bir an ayırıp ta yar sağ gözümden
Sol gözüme veremedim kız seni
Gönlümü yareleyip cana yettiler
Düğün dernek seni alıp gittiler
Hangi ilde kime canan ettiler
İzlerinde süremedim kız seni
Takatım yok koca dağları aşmaya
Zorlama beni peşinden koşmaya
Gözüm hicran ile döndü çeşmeye
Aylar oldu göremedim kız seni
Adımların zorla attı dediler
Sevmemeye yemin etti dediler
Birileri alıp gitti dediler
Kimselerden soramadım kız seni
Yıllar geçti hala dolmadı çilem
Bir dost bulamadım gözyaşımı silen
Sordum soruşturdum çıkmadı bilen
Hangi elde aramadım kız seni
Ardın sıra uzak yollara bakan
Bu kara sevdayı ben idim çeken
Yeni filizlenmiş taze gül iken
On beş’in de saramadım kız seni