karanlıklar aydınlanır biliyorum
karabulutlar terkeder yüreğimi.
uçar, toz duman olur hüzünlerim,
işte o zaman açar güllerim,
işte o zaman bahara gülümserim
gelirken baharı da
getir bana...
gelirken sabahlarımı da al yanına
gelirken uykularımı da
günbatımını da.
unutma!
gelirken aklımı da
getir bana...
eğer sebebi sensen ağlayan yanlarımın
ve yürüdüğüm her cadde sana çıkıyorsa
yaşadıklarımın ortasında duruyorsan öylece
yaşanacak ne varsa
ve seninle yaşamışsam
ölüme bulaşmaktan farkı yoksa yokluğunun
eger bu
aşk böyle son bulacaksa
gelirken,
en acı ölümü
getir bana...