a.
beni bu kıyıda bırakan yaren
sukuneti ağlayık düşürdüğümde
gülümseyen bir sen kaldın geceden
bir sen kaldın hep sıcak
kanayan bir şiir oku sen bana
nefesimden söküp götürsün beni
yüzüm akşamcı çocuklara sürünür
en hummalı yerinden sınanır hüzün
terkimde telafidir düşlerim
benliğim daracık sokaklarda avare
mürekkebi silinmiş yaldızlı kağıt
parmak izlerimde kayıp mı sende
dikenler zümrüde bananıp çıkar
damlayan çehreler susuz kalır hep
ve dokunur karanfillere ölüm
b.
kanayanım ey kanayan
şiirim ceplerime sıkıştırılmış
kaçamam kapılardan
her kafiyem ele veriyor beni
müteessir bir sancı geriliyor ufkumda
soğudukça kaynıyor / yanıyor içim
kanayan bir şiir ezberlet bana
söz kendiyle meczup oluyor şimdi
nefesimde salıncak kuramıyor çocuklar
ağlamam / ki konuşamam
şiir
har bölerek çıktı ağrıyan yanımızdan
çığlığı sukutu kadar derin
buğusu muamma bir
aşk gibi
muhacir duyguların kronik ifadesi
c.
bitecek bir yerde hayat nakışı
intihar edecek sancılar dudağımda
avucumda çırpınmasana kalem
tükenme hiç savaşımı yazmaktan
sülüs bir hat çiz
aşka
kanasın
ağlasın neşvemi raksından koparan endam
gölgenin nabzından bir şiirle düş
ağlayan sevinçle geldiyse hayat
kanayan bir şiir olacak ölüm
d.
güneşine veda ettiğim yaren
hesap dışı kaç yara var kanayan
kaç bilinmeyenle çözülür vehim
ya şehrin son durağından kaç yolcu var öteye
yandığıma bakmayın semazenlere
ellerim yine senâsında sözlerin
ellerim yine mübtelasında
sızısında gözlerin
hecesine gemi yürüttüğüm ey
al beni kelimelerin izdüşümünde
bir yanı eksik kalmasın sözlerimin
azadedir aynalarda suretim
bir deli manşettir sözümü kesen
tanığım ve yarınım olur musun
güneşine veda ettiğim yaren
e.
son sözümde tekfinim bayramlar yapadursun
bir kitap sayfasından kaldırılsın cenazem
mısraların yarım kalmışlarına
henüz bir miad koymadık ya
aşk üzre
sertaç için çalınmıyor kapılar
acısını bulmuş ayık ihanet
anladım sukunete gebe kalacak ruhum
soru sorma be yaren
kanayan bir şiirle ört beni
delişmen sevdalarım yok benim
Kategoriler
