Ustalardan Şiirler

Ala karlı bir dağ idim
Hiç bitmedi kışım benim
Doğrulduğum günden beri
Dumanlıdır başım benim

Taşlarımı söktü seller
Çiçeğimi derdi eller
Yıllarımı çaldı kullar
Unutuldu yaşım benim

Ağaçlarım yaprak döktü
Ceylanlarım boynun büktü
Bir şimşek bağrımı yaktı
Yaralıdır döşüm benim

Gariplere el veririm
Şaşkınlara yol veririm
Güzellere gül veririm
Pay etmektir işim benim

Yakarırım göğe doğru
Akranımdır Ilgaz, Ağrı
Yanar kafkasların bağrı
Yağmalanır düşüm benim

Çavlanlarım çeker zikir
Bülbüllerim türkü okur
İçimde lavlar birikir
Buza keser dışım benim

Dolularım ak incidir
Fırtınalarım kincidir
Adım dostun sevincidir
Düşmanıma hışım benim

Oğul verdim arık oldu
Meyve verdim koruk oldu
Güz ayı pek buruk oldu
Ağulandı aşım benim

Dört mevsim de yara aldım
Gençliğimi yere çaldım
Orta yaşta ölüp kaldım
Taşa geçti dişim benim

“... Gözelerim ilaç artık
Yağmurlarım kırbaç artık
Tek duaya muhtaç artık
Yosun tutmuş taşım benim...”
Orhan Seyfi Şirin
YÜRÜSEK
Yağmur yağsa ince ince
Hep yürüsek, hep yürüsek!
Olsak bir aksak karınca
Hep yürüsek, hep yürüsek!

Kınalı yollar boyunca
Ufukta tan ağarınca
Ruhumuz kansa doyunca
Hep yürüsek, hep yürüsek!

Aşk denir bu heyecana,
Bir baygınlık verir cana,
İstinye’den Emirgan’a
Hep yürüsek, hep yürüsek!

Issık gölün kıyısında
Şavk olsak ay ışığında
Suyun sırlı aynasında
Hep yürüsek, hep yürüsek!

Susuz kalsak ölesiye
Nefes almak hevesiyle
Hoca Ahmet Yesevi’yle
Hep yürüsek, hep yürüsek!

Boğuşaydık canla başla
Yol verseydi Ulu kışla...
Maraş’lı Şeyh Satılmış’la
Hep yürüsek, hep yürüsek!

Yemen’e bir daha varsak
Huş dağı nerdedir sorsak
Dağı zerre zerre kırsak
Hep yürüsek, hep yürüsek!

Veysel Karani’yle çölde
Kuğularla Baykal gölde
Sultan Beybars ile Nil’de
Hep yürüsek, hep yürüsek!

Dost kazanmasak plânla
İş görmesek kırk yalanla
Ünü büyük Keloğlanla
Hep yürüsek, hep yürüsek!

Demiri dövsek tavında
Hasadı dersek çağında
Bektaş’la Çiçek Dağında
Hep yürüsek, hep yürüsek!

Bazen atlı, bazen yaya
Mühür vursak beş kıtaya
İpek yolundan Batı’ya
Hep yürüsek, hep yürüsek!

Bölük olsak, Nuh’un gibi
Bilge olsak, kâhin gibi
Kanat açsak, şahin gibi
Hep yürüsek, hep yürüsek!

Gez, göz, arpacıktan baksak
Pusulara, kurşun sıksak
Cudi’de devriye çıksak
Hep yürüsek, hep yürüsek!

Seven yürek olmaz çorak
Dağlar bize olsa durak...
Olsak nice deli yürek
Hep yürüsek, hep yürüsek!

Kalmasa yürekte ukde
Görünsek Kaçkar’da Kop’ta
Ufuklarda nokta nokta
Hep yürüsek, hep yürüsek!

Sığmasak, hayale, akla
Tükenmesek kırılmakla
Pes etmesek yorulmakla
Hep yürüsek, hep yürüsek!

Dumrul olsak rest eylesek
Nice cana kast eylesek
Azraile rast eylesek
Hep yürüsek, hep yürüsek!

Gelmesek hesaba söze
Dönsek musikiye saza
Kalpten kalbe, gözden göze
Hep yürüsek, hep yürüsek!

Bir darılıp bir barışsak
Çoluk çocuğa karışsak
Bisikletlerle yarışsak
Hep yürüsek, hep yürüsek!

Efsun sansa da ahâli
Aşktır insanın öz hâli
Tavaf etsek Taç Mahal’i
Hep yürüsek, hep yürüsek!

Şirin kanat taksa söze
Kerem düzen verse saza
Dostlarla omuz omuza
Hep yürüsek, hep yürüsek!