Şu kader tahtam gibi aynalar da ben resim,
Resmimde gerçek yaşamdan,sızlayan bir cisim...
Sahteme bakıp bakıp bir ibret aldığım gün,
Geç olmasın diye,dalıp dalıp düşündüm dün...
Madem ki bu hayat,zıtlık içinde kıtlıktır,
O zaman benden yana,bu Dünya satılıktır...
Bilmem içimde mi,yoksa dışımda mı gerçek?
Bu bir temenni değil,olsa olsa seçenek...
Ve bir fikir ki,beynimde taştı ve köpürdü,
Her gece rüyamda masallarımı süpürdü...
Hep bekledim gece gündüz,gaiblerden bir ses,
Ve aynalar seslendi,^^bana bak sesini kes^^...
Sustum ben bir buçuk yıl,sessizliğe büründüm,
Düşler aleminde hergün,bir bankta süründüm...
Küstükçe yalanlara,yalan oldum arkadaş,
Öğrendim ki kaderim,olmuyor bana sırdaş...
Şimdi beklerim bir ışık,aynadan yansısın,
Azda olsa şu gönlüm,hayata biraz kansın...
Nihayet her adımda bendimi koruyorum,
Yüce Rabbim'e birtek,şunu soruyorum...
Yalan gören ben miyim,yoksa aynalar mı?
Gördüğüm surette,benimle hüzne dalar mı? ...
Şairin Sitemizdeki Diğer Şiirleri
Yorumlar
Henüz kimse tarafından yorum yapılmamış.
Yorum Yaz