Sevgili sevdâ yığmaz, baharlarım çok mayhoş
Mahzundu gönül odam, her yer karanlık ve loş
Hayat açmaz çiçekler, saatlerim hep bomboş
Dillerim hicrânımı, anlatırken herkese
Acı yüklü yüreğim, kaldı nefes nefese
Akasyalar açmadı, ağladı şakayıklar
Denizin ortasında, hüzün yığdı kayıklar
Şimdi artık heceler, hep hüsrânı sayıklar
Dillerim hicrânımı, anlatırken herkese
Kaçan gurbet kuşları, girmiyordu kafese
Sazlarımın telinde, çağlıyor ızdırabım
Kalmışım dertlerimle, her geçen gün harabım
Olmuşum tesellisiz,
aşk sunmuyor mehtâbım
Dillerim hicrânımı, anlatırken herkese
Düştü gönlüm kor gibi, hüzzam yüklü hevese
Pervâne'nin gözleri, yanamıyor bir türlü
Hayatta her şey diri, yalnız sevdâlar ölü
Bülbüller sükûtta hep, anlatmıyor al gülü
Dillerim hicrânımı, anlatırken herkese
Muhtaç kaldı günlerim, muhtaç kaldı can sese