Aşk Şiirleri

Seni gözlerinden süzülen hüzünlerinle sevdim,
Ve henüz adına dikilmemiş çiçeklerin buğulu toprağını okşamayı

Kanlı bir zamanın parmaklarından sızan saniyelerin beni ateşe
atışının acısını sevdim. Karanlık ve sisli bir yolun tam köşesinden
bana bakarken ki halinin hüznünü. Saçının bir teline hayatı
düşümleyip seni seyredişimi sevdim...
Ey sevgili..!

Bilirmisin yıldızların milyonlarca uzaktan göz kırpışlarını seyrettiğini.
Ve kirpiklerine dolanan ay ın neşeni ve sevincini seher vakitlerinde
gün doğumuyla kucağıma döktüğünü. Bülül ün Gül'e nağmesindeki
ağıt ın her bir notasını titreten heyecanını bildin mi...

Seni bir müziğin içimi yakan acısıyla sevdim,
Seni bir telaşın ardı sıra,korkularımla....

Tut ki yaktım tüm arkasında adın yazılı kareli defterlerimi,
arasında kurumuş karanfilleri sakladığım kitaplarım kül oldu tut ki,
o sokak arasında sarılıp sana şiirler okumam yalandı tut ki,
tut ki ben senin ölümü öldürüp, ölüme ölümle koşmadım, tutki her
sabah bir dilek tuttum geceden kalma, tut ki kalemim kağıda küskün
cümlelerimle seni yazdı...

Seni bir merhametin tefekkürüyle sevdim
Seni gecenin muhtaç olduğu sabahlar kadar....

Beni anımsama, asker ocağı, biraz gurbet biraz hüzün ve
biraz gözyaşı. Yalnız kaldığında anlaşılan değerlerin parmak uçlarını
tutmak gibi. Unutanı unutmak gibi. Nöbetlerde yıldızlardan kendime
bir taç yapmak gibi.