Akın akın yol alırsa göçmen kuşlar gül kurusu rengi ufukları yararcasına Gökyüzünü mekân bellerse küme küme zifiri karanlık bulutlar Süzülürse salına salına dalından güneş sarısı ölü yapraklar Titretir içimi tâ uzaklardan kopup gelen kış mevsiminin o buz kesen nefesi Uğuldatır bir anda kulaklarımı hırçınca esen o poyrazlarının sesi