Tozlanmış hatıraların ardından
Kirlenmiş ruhum okşanmaya muhtaç
ıslak nefesim
İçim titrer sağanak bir yağmur benliğim
Sesim gelir uzaklara geri döner
Ben mi kirliyim mazim mi
Bir zaman bu sokaklar
aşk kokardı
O, dizlerimde suçlu bir çocuk gibi ağlardı
Kurudu göz yaşlarım
kurudu içimin denizleri
gözlerin bu odadan hiç ayrılmadı
gizli gizli seyreder beni
o günlerin hazin dumanı seyir halinde odamda
Sen bana bakma ben hala sendeyim
sen bana bakma ben sana hala yangınım
Gözlerin kötülük dolu
gözlerin hala seninle olmaz diye bakıyor
Gözlerinden kanıma zehirli karanlık akıyor
sus konuşma suskunluğunla yaşat bu
aşkı
Belki böylesi daha güzel
böylesi daha az yakar canımı
Yıllardır bitiremedin içimde seni
ne yaptıysan beceremedin
bildiğin biriyim ben aynı değişmeyen lanet olası
İğrençliklerinden kopamayan zavallı
şarkılar değişti artık işlemiyor içime
içimde çünkü tüm şarkılar
bir rüzgar eser içeri siner küçük bir yarıktan.
Bir zamanlar sıkı sıkıya bağlıydı duvara o yarık
O bile dayanamadı ben dayandım………
Kategoriler
