Biraz sonra bu bekleyiş ve ızdırap bitecek
Kısa bir gezinti yapacak bileklerimde jilet
Sonra bir güz yaprağı gibi düşecek kollarım boşluğa
Kanlarımın hükmü geçecek parke aralarında.
Önce bir morgta soğuk bir odaya koyacaklar
Kollarına almayı çok gördüğün bedenimi kefenlere saracaklar
Acımadan semalarıma tahtaları çakacaklar sonra
Yeşil örtüyle sarılıyken,mermer tahtlara kral yapacaklar.
Tıpkı senin bana bırakıp gittiğin o acı gibi
Bende sana unutamayacağın bir acı bırakıyorum
Ve toprağa,çiçeğe sırdaş olmaya gidiyorum
Kızgın çöllerde bi damla suya hasret gibi.
Verdiğim gülleri,resimlerimizi,ne varsa benden sana kalan
Hepsini yak ve küllerini toprağıma serp
Zaten hep öyle olmadı mı?
Hep sen gidendin,ben yangınlara sarılan.
Toprağımı gözyaşınla kirletme sakın
Ellerinle dokunma mezar taşıma
Çiçeklerimi de sulama istemem
Ve sakın pişmanım deme,kanmam gözünün yaşına.
Adını hece hece semaya serpmiştim her gece
Güneşle yarışmıştım,kimin kalbi daha sıcak diye
Bulutlara sormuştum kim daha çok ağlar diye
Yıldızlara bakmıştım
aşkım orda yazar mı diye.
Anne affet beni,geri dönmem asla,gidiyorum
Yüreğine bu acıyı da sığdırırsın biliyorum
Mezarıma sarılma anne bu kadar
Yıldızları göremiyorum...
Kategoriler
