Kapladı içimi kara bir hüzün
Yanıp sızlamama kalmadı lüzum
Zambak çiçeğine benzeyen gözün
Kuruyup dalından düştü sevgilim
Kırlarda savrulan çiçekti gönlün
Sevdanın elinden tükendi ömrüm
Dalında sallanan yapraktım o gün
Koparıp dalımdan attın sevgilim
Silindi gönlümden o siyah gözün
Yalan söylemeye kalmadı lüzum
Yeminler edipte verdiğin sözün
Hükmü alemleri bitti sevgilim
Soğuk sular gibi çağlasan dağdan
Yanılıp bir tas su içmem sevgilim
Mazideki
aşkı yaşarız desen
Şaşırıp koynuna girmem sevgilim
Hazan yaprakları dökülür güzün
Yalanlı sevgiye kalmadı lüzum
Aşka inanmadı kalbin ve özün
Seven bu yüreği yıktın sevgilim...