Bir yaprak kopmuştu
aşk dalının köşesinden.
Vakit nehri akıp giderken nehirde yaprak sürüklenirim ben.
Lal yosunlarla konuşup,
Kör balıklarla etrafı seyrederken,
ürküttü bizi uzaktan gelen hareler.
Ay ışığını çevreye hafif serperken,
yakamoz geçti kendisinden.
Yumuşak çakıl taşlarına uzandım;
Uyup ayrıldım geceden.
Sonra uyandım duyduğum melodili seslerden.
Baktım el ele bir çift geçiyordu köprüden.
Bir yanım kuruyup dağıldı aniden,
diğer yanım ise sararıp solmuştu zaten.
Bir yaprak kopmuştu
aşk dalının köşesinden.