Bana gönderdiğin veda mektubunda,
baktım ki,göz yaşların damlamış her satırına.
Birde,solmuş beyaz bir gül koymuşsun,zarfın arasına.
Mektubun en altına yazmışsın titrek yazılarla,
"sana ve bu gül gibi solan
aşkımıza,elveda"
Veda mektubunda,diyorsun ki:
"Artık beni arama,
ne geçtiyse aramızda,varsın kalsın hatıralarda.
Bir gençlik hevesiydi,
bu da gelip geçti.
Nasıl olsa yokluğuma alışırsın.
Kendine b
aşka bir sevgili bulur,
zamanla beni unutursun."
İnan ki ağlıyorum,okurken bu mektubu.
Nasıl unuturum ben,seni.?
Nasıl unuturum,birlikte geçen o günlerimizi.?
Nasıl sevebilirim,bir b
aşka birisini.?
Nasıl unutabilirim,verdiğimiz o sözlerimizi.?
Bir gül değil ki
aşkım,
dalından koparıpta soldurasın.
Yaz boz tahtası değil ki duygularım,
bir kere de silip atasın.
Kolay değil ki,
sevdiğin birisini,kâlbinden söküp de,unutasın.
Sen,beni unutsan bile,
ben,seni asla unutmayacağım.
Solmuş bir beyaz gül görünce,
hep seni anacağım...