ölümün göz kapaklarıma düştüğü an
işte ben o zaman öldüm
uyuyan bir ruhu uyandırdı gözlerin
bir fırtına gibi esti yokluğun rıhtımda
yanardağ gibi yandı alev,elev
kimselerin gücü yetmedi seni unutmama
benden sakladığın o yüzün
hayalini bile edemediğim yüzündü,
rüyalarıma bile gelmeyen yüzün.
etrafında bir yabancı gibi dolaştım yıllarca
uzakları yakın ettim,olanaksızları başardım
yaşadığım her şeyin içinde sanki sen vardın
şimdi senden çok uzakta bir dev aynasındayım
keşke sende beni görebilseydin
gözünde bir dev olabilseydim...
(gökben'e)
Şairin Sitemizdeki Diğer Şiirleri
Yorumlar
Henüz kimse tarafından yorum yapılmamış.
Yorum Yaz