Her biri ayrı değer, ayrı renk ayrı şekil.
Şair üstün şahsiyet, edepsizlik sen çekil.
Toprak hayat doğurur, taşlar çakıl kum ve kil.
...............Burcu burcu menevşe, gönül gönül dolansın.
...............Bülbül renge aşina, zakkum gül e yalansın!
Şair edep hayadır, kaleminde sözünde.
Yangın varsa kaçmayın,arındırır közünde.
Fikir sefil fahişe, şiir yatak gözünde.
...............Sen yücesin şairlik, şiir bundan arınsın.
...............Mısraya uçkur çözen, çöplüğünde barınsın.
Hakikattir şairler, haysiyeti yazarlar.
Haysiyet yoksunları, mahremini pazarlar.
Malum fikir ölünce, mecbur mezar kazarlar.
...............Maymun ölse yeterli, atıvermek çukura.
...............Solucanlar karışır, can verdikçe çamura!
Düzenbazlık iftira, sefil name yazamaz.
Şair önce insandır, insanlıktan azamaz.
Azazil bile olsa, hak yolunu bozamaz.
...............Şimdi gözler ufukta, tek tek fikir oluşsun.
...............Kalbi kelam olanın, düzdükleri buluşsun.
Neler geldi tarihten, ve daha da gelecek.
Geçeni bildi gönül, geleni de bilecek
Bu bir devr-i alemdir, Nemrutları silecek!
...............İki akrep üç yılan, ardından el sallayan.
...............Bir de şeytan it idir, seni ucuz yallayan!
Müfterilik marifet, hukuk nara atanmış.
Kelam hicab içinde, şiir şair utanmış.
Sözün iflas mihengi, müflis edep satanmış.
...............Aşina yüz kalmadı, geçemezsin yollardan.
...............Has şair i düşürdün, oturduğun dallardan.
Şiir benim bebeğim, sardım onu kundağa.
Kurşunların kahrolsun, vermem kara toprağa.
Sam yelleri çıldırsın, bahar gözlü yaprağa.
...............Bad-ı saba değilsin, es karayel karışık!
...............Kozun tozun bellidir, mikrop ile barışık.
İnsan sırrı ameldir, varsa dahi yakılmaz.
Kalem dilde yıkanmış, bulaşığa sokulmaz.
Gözün hakkı na-mahrem, mahremine bakılmaz.
...............Hıçkırıklı pencerem, indirilsin perdeler.
...............Seni yırtan parmaklar, yırtıldığın yerdeler!
Şair seni ayırdım, resmi donuk pozlardan!
Seherde öten horoz, işte farkın kazlardan.
Adın ile geçinen, göçebe yobazlardan !
...............Bir elini sallasan, hakikatin ellidir !
...............Gece uçan yarasa, gün doğunca bellidir !
Yolu çamur olanın, çilesi bata bata!
Adı kabak olanın, hilesi yata yata.
Senin adın şairdir, mukallidin şamata !
...............Kimi ziynet yüklüdür, yola çıkar bavullar.
...............Çingene adetinde, böyle çalar davullar !
Ey kutlu miras kalem, seni nasıl böleyim !
Gül bahçede rayiha, kokun ile öleyim.
Hangi şair ölmüştür, seni ölü bileyim.
...............Gönül sözü nehirdir, duygu duygu taşıyor.
...............Ab-ı hayat kalemin, mısra mısra yaşıyor!
Şair sözün sanattır, sesin benzer nidaya.
Senden nida duyanlar, koşup varır Hüda ya!
Şu kapıda vuslatın, bu kapıdan vedaya !
...............Yola çıkmış yolcusun, yorulmaktır çileler.
...............Ölümsüzlük adındır, ölümlüdür hileler!
Sen kendine çilesin, böyle yazmış O! ferman.
Mısra mısra çaresin, nokta nokta hak derman.
Mürekkeble savrulur, alnı iffet ak harman!
...............Nakış nakış adın var, tekerrürün çarkında.
...............Rüzgarını estiren devr-i tarih farkında.
Neredesin Farazdak, neredesin ey Baki.
Canım seni arzular, bulamadım yar Sadi.
Fuzuli yiğit kalem, İstanbul
aşkı Avni.
...............Yine aynı devrandır, rüşvet değil diyorlar.
...............Ben de verdim Füzuli, selam dedim yiyorlar!
Adım sanım bellidir, Köroğlu yum hoyluma.
Bolu beyi gazelin, Ayvaz oldu koynuma
Kimin ipi yağlıysa, gelsin taksın boynuma.
...............Hiç kıymeti bulunmaz, hak yolunda başımın!
...............Varisi Yüce Rahman, son durakta taşımın!
Şiir şimdi ağlıyor, şair düşmüş toprağa!
Kaç bin çiçek bedeldir, gazel olmuş yaprağa.
Vur başını hokkabaz, gönül saplı tokmağa.
...............Parça parça saçılmış, firak yemiş yorgunsun!
...............Dünden kalan misafir yarın yolcu Mansursun.
Kategoriler
