Artık aramam seni düşmem bir daha peşine
Çünkü
aşkınla yaktın perişan ettin beni
Avcının avı gibi avladın düşürdün eline
Yüzüme gülüp
aşkınla perişan ettin beni
Sana ne ümütle bağlandım hayaller kurdum
Rast geldikçe tanıdıklardan hep seni sordum
Aylar geçti bir haberini bekledim durdum
Aramadın sıkıntılar içinde perişan ettin beni
Karar verdim bundan böyle seni unutmaya
Yemin ettim bir daha yüzüne bakmamaya
Mutlu ol diyemem başladım arkandan atmaya
Çünkü
aşkınla yaktın perişan ettin beni
Ne olurdu sevgin severek samimi olsaydı
Aşkımız mutluluklar içinde bir ömür yaşasaydı
Çocuklarımız büyüyüp hatıralarımızı okusaydı
Sevin şimdi
aşkınla yaktın perişan ettin beni