Ustalardan Şiirler

Alaca karanlık içinde
Alaca parıldayan güneş ti
Alaca aydınlatıyordu
Yarım dünyamı
Umutları Umutlarım
Yarınsız
Hep aynı kabus alaca karanlıkta
Hep aynı düş
Düşünceler çift yorulmuş
Aklım onda kaldı
Kendi yüregim kendim de
Yarınlar Mutluluk içinse
Mutluluk onda dünler bende kaldı
Sevgili gibi sevgi
Yagmursuz akan selleri taşırmayan
Derin bir ırmak
Akıntı onda
Derinlik bende kaldı
Dalları yemyeşil
Cılız bir kavak
Kök bende yapraklar onda kaldı
Vicdanıma işlemiş tertemiz merhamet
Köz oldu olacak çırı çırpıdan bir ateş
Maşa onda köz bende kaldı
Çivisi çürük koptu kopacak bir masa
Pazenden yırtık bir masa örtüsü
Çömlekten yapılmış bir vazo
Yeni koparılmış bir demet çiçek
Masa orta yerde
Çömlek bende çiçekler ortada kaldı
Ta oteden kuru toprak gibiydim
Birden sicim gibi yagmur yağdı üzerime
Kursağımda bile kalmadı çıktı sevincim
Gök gürültüsü bende
Toprak kokusu yagmur onda kaldı
Ta nerelerin adamıymışım uzaktan
Kendime uzak ona yakın
Bir yarıştan çıkmış gibiyim
İki yüzlü madalyon
Bir yüzü bende bir yüzü onda kaldı