yürümek ne kadar zor
insanlar bana çarpıyor
hayatın anlamı ne bilmiyorum
manasızca etrafıma saf bakışlar bırakıyorum
zor olsa da gidiyorum
bilmediğim uzak şehirlere
belki unutulmuş kayıp bir kente
gidiyorum serçe misali
göç vaktim geldide çoktan geçiyor
rotam çizilmiş yönü belli
göç vakti bu unutulmaz ki
kestiremiyorum göçün sonunda ne var
belki beni bekliyor kötü yoğrulmuş insan sureti
istemesen de düşüyorsun yağmur tanesi gibi denize
bocalıyorsun ama ne fayda sen de insansın
senin hemcinslerin bunu yapan,güle güle
orada yanan ne odun ne kömür
sadece yürek.......
sevgiyi ne iste ne sömür
onu ara severek.....
Şairin Sitemizdeki Diğer Şiirleri
Yorumlar
Henüz kimse tarafından yorum yapılmamış.
Yorum Yaz
Kategoriler
