Acı çekmek özgürlükse özgürüz ikimizde sloganıyla düştük yollara
Rest çekerek hayata ve insanlara kaçtığımız oldu defalarca
Ama her zaman ilk durakta inen ben olurdum
Bilirsin korkardım karanlıktan ve yanlızlıktan
Ve bu yüzden kıramazdım zincirlerimi
Oysa boşunaydı bu gitmeler
Her tilki gibi sonumuz kürkçü dükkanıydı
O sokaklar o deniz ve yürüdüğümüz kaldırımlar
Her köşe başı bir hatıra saklardı ve anılarımız oldu
Karanlıkta iki tekel alıpta ağladığımız delilerce örneğin
Sevdalarımızda buradaydı imkansız olsada umutlu
Derin derine ihanetlerle vurulurduk ölmezdik mesela
Olta atardık uçsuz bucaksız denizlere
Hep büyük balıklar sana gelirdi
Bense küçük balıklarla teselli bulur sen kızdırırdın beni
Yanlız bu yüzden kavga ederdik
Oysa ben hepsini salardım bilirsin sevmezdim esareti
Kimseler duymazdı şarkılar söylerdik karanlık sokaklarda
Yasak şarkılardı onlar
Yanlız aynasızlar sustururdu asiliğin sesini
Açlığı öğrettin bana
Oysa ben isyanı seçtim
Çocukken pes ettim hayata insanlara küskünlüğüm bu yüzden
Hala unutmadım anıları ve rezilce yaşanan yüzyılları
Kaç yıl geçti saymadım inanırmısın unutmuşum gözlerin elamıydı
Evet hatırladım geceyi kıskandırırcasına yakamoz misali parlaktı
Oysa b
aşka gözlerde vardı senin kadar sıcak bakan
Ve en az senin kadar bir parçamdı
Ve tıpkı sen gibi bir parçam da onda kaldı
Bıkkınlığım bu yüzden vede yalnızlığım
Kategoriler
