bir insan tanıdım
gülüşleri ağlamak gibi
kalbi buruk,kırılmış
bakışları keder yüklü kervanlar gibi...
iyiki tanıdım o insanı
yüreği sevgi yumağı gibi
gözlerinde derin manalar gizli
içi çok temiz,bir melek gibi...
o insanı tanıdım tanıyalı
sesinde hüznü ve kederi
kalbini saran tedirginliği
bir o kadar da sabırlı bekleyişi
hayat dolu neşeli sesi
sustukça şımaran sevgili
bence artık konuşma vakti
çoktan geldi,susma konuş hadi...
dök içinden alevden korları
birazda sevgili akıtsın gözyaşları
anlasın neymiş acıları
yaşasın bir bir senin yaşadıklarını
belki o zaman anlar senin
aşkını
gidecekse bir an önce gider
gelecekse bu bekleyiş herşeye değer.