Karşıya bakıyorum,
Uzaklardaki ufuk çizgime,
Çizginin üstünde toprak,
Altında deniz var,
Normaldir, çünkü sahildeyim,
Oturmuş bu güzelliği seyrediyorum,
Sağ dönüyorum, art ardına yükselen binalar,
Su ile kıyının birleşimindeki kayalıklar,
O kadar güzel gözüküyorlar ki, anlatılmaz.
Sola dönüyorum, bir sürü yelken direkleri,
Bu da normal çünkü orası yat limanı,
Tekrar kafamı karşıya çeviriyorum,
Oda ne, gökyüzünde uçuşan martılar,
Önce suya iniyorlar,sonra gökyüzüne çıkıyorlar,
Kanatlarını açtıkları gibi havada süzülüyorlar,
Sonra dikkatimi çeken, arada bir geçen tekneler,
Suyun üzerinde kayıp gidiyorlar.
Hepsini birleştirsem iyi bir takım oluyor,
Ama ya ayrılık, işte o olursa hiç iyi olmaz.
Çünkü ayrılığı ben iyi biliyorum,
Acı, hasret, hüzün ve gözyaşı,
Birleştiklerinde ortaya ayrılık çıkıyor.
Ama bu güzellik hiç ayrılmasın, dağılmasın…
Şairin Sitemizdeki Diğer Şiirleri
Yorumlar
Henüz kimse tarafından yorum yapılmamış.
Yorum Yaz