Çaresizlik sarmış dört bir yanımı,
Kullara duyurdum hep isyanımı,
Aşmak istedim ölümün ötesine,
Yine takıldım veremedim canımı.
Her köşede benliğimi aradım,
Kaybedilen değerlerde insanım sandım,
İnsanlık o kadar zormuşki,
Sonunda yine yalnız kaldım.
Açtım gül gibi kopardılar dal gibi,
Bir çukur gördüm sanki cehennem dibi,
Dünyaymış adı,acı ve hasret dolu,
Çekilmiyor Tanrım hep ızdırap gibi.
Her güne bir ızdırap ekledim,
İnsancıklar arasında insanlık bekledim,
Yokmuş boşa yaşamaktan b
aşka,
Boşluklar içinde sırlarımı sakladım.
Emmekleyip durdum hep boşuboşuna,
Geldi geçti seneler geldim bu yaşıma,
Gül bildiğim ömrüm soldu gitti,
İsyan ettim hergün umman çağıma.
1996
Kategoriler
