Üşümekten ısınmaya giden yoldu sevdam
aşk haritasının
antartikasında doğmuş çocuk bedenim
fırlamışım rahminden hüzün anamım
bacak arasından
donmuş hayat karelerim
üşümüşdür düşlerim
küvezde yumrukları sıkık
dizleri karnına çekik
bükülmüşlüğüm sevdaya
soguk geceler zıbın
sarılmalarla daralmış nefeslerim
ay ışığı düşmüş göz altında
süzülüyor yanaklarına şavkın
zıpkın gibi yüreğime saplanyor
kanadıyor eflatundur mehtabın
kaybolsam gençliğim gibi sessiz
ve
derinden
sıra kadem bassa ümitlerim
arasan beni anıların içinde
sorsan hayatın
kızıl ufuguna eğilip
öpen gökkuşağına
üşümüşlüğümden sıgınırım
yüce yüreğine
avuçlarına al
sıkma
buğu sür nefesinle
çözüleyim yeterki
bir şiirin yazılmamış kelimesine
bulamasan beni
bulsan kaybedecekmiş gibi
arasan
cesedimi bulsan
yıllar sonra
bir kitabın önsözünde
korkma
tanırsın
yanmış bedenimin karasında
üşümüşlüğüm dudaklarımda
büzülme izidir benim
Kategoriler
