Ankara ‘ya öyle yakışıyordun ki sen
Bir parçası gibi ayırmıyordu seni özünden
Tutuyordu en sert bağlarıyla seni
Beni ise misafir olarak görmüştür hep
Nazımın bile diline dolanmıştır o memleket semaları
Ne kalemler anlatmıştır ne parmaklar ağrıtmıştır
Ankara’nın o dar soğuk sokaklarını
Hiç baharı yaşayamadım Ankara’da
Tuhaftır ki hep kışları gelmişimdir
Hep soğuğu tatmışımdır damarlarımda , kanımda
Ellerimi üşütürdü hep mırıldanarak şiirler okurdum
Gazinin tam karşısında
Azımdan harfler buhar buhar çıkardı
Beklerdim seni yetimin ekmeği beklediği gibi
Ne büyük şehir derdim kendi kendime
Ne başı görünür ne sonu
Kimlerin
aşkını kaldırmıştır saklamıştır içinde
Bir bizi kaldıramamıştı o koca şehir
O kadar büyükmüydü bizim
aşkımız
Yoksa görünmeyecek kadar küçük mü?