Ustalardan Şiirler

Geceler uzun ve karanlık
Gökyüzünde parıldar
Solar gün geçtikçe
Benim ağlayan meleğim

Uçurumlar derin ve umutsuz
Her gün kendini o derinliğe bırakmak ister
Ağlayan meleğim, ölüm ister
Birden zaten yaşamadığını anlar

Uçsuz bucaksız gökyüzü gibi
Kanatları vardır
Ama uçamaz
Her uçamadığında bir parçası kopup gider sanki..
Ağlar durur benim meleğim

Kaderini haykırmak ister
Umutsuzluğuyla tüm yıldızları parçalamayı
Gücü yetmez, kalakalır yerinde
Hıçkırıkları titretir yıldızları

Güneşi kucaklamak ister
Ayla konuşmak ister
Sonsuz huzur kavuşmak ister
Benim şanssız meleğim
Ağlar durur
Gözyaşları yüreğime akar.