tükenmek üzere nefesim,
çıkmıyor sesim;
uzanmış yatıyor boylu boyunca,
kefenler içinde bedenim!
kabuslarımı paylaşır oldu yalnızlığım
ve ben durmaksızın süren yağmurlar altında
hiç ıslanamıyorum...
kurudu gönül bahçemdeki tüm çiçekler
bir damla sevgiye muhtaç,
ağlıyorum...
satırlar anlamsızlaşır,
saatler benimle uğraşır oyalanır oldu
bugünlerde biraz asiyim;
bir o kadar da bıkkın...
haykırmaya gücüm yok,
takati kalmamış ellerimin!
bir satır da sen yazıver ne olur;
ne olur bir kere de sen ara,sen sor?
mazide kalmış bir kaç güzel anı düşün ve ara!
o kadar mı nefret ettin benden?
böyle mi büyük hiddetin?
her sevgi biter bir gün bilirim
ama bu kadar mı çabuk itilir
aşkın,
uçurumların en yükseklerinden....
Kategoriler
