bu sabah pencereden seyrederken çocukları...
bahçe kapısından girerken gördüm seni.
sırtında çantan, elinde kitabınla.
yalnızdın hem de,
ne kardeş ne arkadaş
kimse yoktu yanında.
"hayırdır inşallah"
neden burdaydın acaba.
avuç avuç ovaladım gözlerimi
nasıl indim bilmiyorum, merdivenleri.
uçarcasına koştum kapıya,
yönümü döndüm yoluna.
aheste yürüyüşünle
gelen sendin, bana.
izledim hayran hayran
bir b
aşkaydı seni seyran
gelip durdun sonunda
tastamam karşımda.
yine daldım gözlerine,
berrak pınar misali
özünü gösteren gözlerine.
yudum yudum kana kana içirdiğin,
su değil sevgindi, sevgin.
doyamadım... doyulmuyordu tadına,
düğümlendi nefes bir an gırtlağımda.
yumdum gözlerimi, yummaz olaydım
yoktun karşımda... yoktun karşımda.
yine gel... her zaman gel.
yüreğimde yanan özlem ateşi
söndürmez ne yağmur ne de sel.
elini de getir gözlerinle,
getir ki, tutsun ellerimden.
damarlarımda kan yerine
ılık ılık sevgin aksın
dağılsın tüm bedenime
dolaşsın alabildiğine