Aşk Şiirleri

Hayal mi,gerçek mi yaşadıklarımız
Anlamak o kadar zor ki
Eğer bıraktığın eserler olmazsa
Hayal olduğunu,kabul edecektim
Sen ve yetiştirdiğin çocuklar,
Seni anlatır bana
Ellerinle her üçünü birden beslerdin
Kimselere güvenip teslim edemezdin
Adeta bir kuş gibi
Ağzınla çiğner
Çiğnediğin bu lokmaları yumuşatır yedirirdin
Onlara
Büyüttün bir anne gibi bütün yavrularını
Anlatmak yokluğuna inanmak kolay değil
İnan
Sevgilim

Hayal mi bu yaşadıklarımız yoksa
Bilemem
Fotoğraflar olmazsa
Belki yine inanmazdım
Bakıyorum şimdi onlara
Bütün pozlarında gülümsüyor
Bembeyaz olan o yapma dişlerini
Rahatlıkla sergiliyorsun
Küçükken yapamadıklarını
Öne çıkarıyorsun fotoğrafların da
Çok çektin o dişlerden çok,
Her sızılama da anlatıyordun
Yokluk içinde çektiğin acıları
Yakıştırırdın yüreğine ve kendine gülmeyi
Tıpkı
Giyimde konuşmada hatta yaşamda ki tüm canlılıklar da
Hayat doluydun son ana kadar
Sen çok güçlü biriydin
Yokluk bile senin üzerinde asil duruyordu
Sevgilim

Sen kendini istemeden
Toprağa gömerken
Beni de bulunduğum ortamda
Sanal dünyada diri,diri toprağa gömdün
Hayal mi?
Gerçek mi?
Ayırt etmesi hala bile çok zor
Bütün bunların.

Dolaptaki elbiselerin durmazsa inan hayal zannedeceğim
Bunca geçen zamanı
Ellerinle,tırnaklarınla oluşturduğun yuvamız olmazsa
Bak
İşte; O evin
Her bir çöpünü kuş misali ağzınla taşıdın
Tükürüğünle yapıştırdın.
Duruyor hala hepsi yerli yerinde
Hiç birinin yerini değiştirmedim
Hatıraların yok olmasın diye
Sevgilim

Rüyamı desem bütün bunlara
Gözlerimi ellerimle ovuşturuyor
Yeniden çevremi izliyorum sensiz olmuyor
Olmuyor
En çok gündüzleri uyuyunca hep seni görüyorum
O anki yaşadıklarımız güç veriyor bedenime
Ta ki
Hayalle gerçeği karıştırdığım şu anlar
Korkar oldum
Günler uzadıkça ağlıyorum sensizliğime
Hayalle gerçeği ayırt etmek bir an evvel
Sana kavuşmak istiyorum
Acaba bütün bunlar sanalımıydı diyorum
Kendi kendime
Ben.
Yaşadıklarımızı
Duvarlardan geçiremiyorum sensiz
Çık gel artık
Zor oluyor inan canım sevgilim
Bahattin Tonbul
7.5.2010