Aşk Şiirleri

‘’Bin kalbim olsa binini de verirdim sana’’
Diyerek sevgiliye methi senalar ediyordu sahnede şiir okuyan adam
‘’Hoş geldin’’ derken titriyordu sesi

İçimde bir şeyler koptu sanki
Sol yanım göçüyordu adeta
Dizlerim tutmadı bir an…
Kulaklarımda çınladı tekrar tekrar;
‘’Bin kalbim olsa binini de verirdim sana’

Kimbilir kimin kapanmaz yaraları vardı sevgiliye dair
Alkışlar, ıslıklar arasında çınlarken sözler,
Hangi sevgili için dökülüyordu gözlerden yaşlar, kimbilir?

Sevgili
Ah sevgili
Ömrümün tek gayesi değil miydin ki sen
Hangi fani sevgili ağlatırdı sen varken böyle?
Hangi dert, sana kavuşma arzusundan daha güçlüydü ki?

Sağır mı bilmem ki kulaklarım
Duymuyor muyum seslenişini
Belki perde perde gaflet ile örtülü gözlerim
Huzuruna gelişlerimde hangi hülyalara dalıyorum
Ve hangi yükle geliyorum kim Bilir
Belki kapıları kapalı kalbin
Nefse mahkum belki
Belki... Belki…

Gel Ey SEVGİLİ
Hoş gel
Sefa gel
Tahtın kurulsun saraylarında kalbin
Bir daha bırakmamak üzere gel
Gel de ebediyen kal yüreğimde

Şayet kapalıysa kapıları kırıp da gir içeri
Bir lahza beni bana bırakma ne olur