anlamı saldın rüzgârın atıyla
bir kelebeğin benekleri uçtu kanatlarından
arı kaçtı çiçekten, düş uçtu
dünya kapadı gözlerini
daldı uykuya
kimin çeperinde gözlerini açacak ay
örtüldü lâğım üstleri
topraklar dağıldı
başıboş bir kışa doğru koşuyor atlar
anlamsız bir sabahta doğurdum seni
beni uçurtma yapan sevgili
ne denli küçüksün gökyüzünden bakınca
üstüne binen yoktu atların
üstüne binilen insanlar gibi
yolun sonu görünmüyordu
gözlerimiz kapanmıştı tozdan, dumandan
ne zaman uyanırsın sevgi!
kapandı kapanacak gözlerimiz
sevgisizlikten!
22. 9 . 2013 / Nazik Gülünay
Şairin Sitemizdeki Diğer Şiirleri
Yorumlar
Henüz kimse tarafından yorum yapılmamış.
Yorum Yaz
Kategoriler
