Sancıyan , sarsılan bir yanım var sana dair
Üzerini örtme telaşında sahipsizliğime ağlıyorum
Gidenin ardından konuşulmaz derlerdi hani
İçime attıklarımın fırtınasını yaşıyorum
Üzgünüm her giden bende bir şeyini unutuyor
Sen son desen bile unutkanlığını tadıyorsun
Anıların hiç olmadığı kadar canlı bir pencereden,
Suretin de eskimeyen karaktersizlikle bakıyorsun
Yağmura kapılmamak için suretini gizliyorsun
Dünya telaşsız halde etrafını dolanırken
Aşk sonsuzluk edebiyle bir kemanın telinde
Ezgilere pelesenk olmuşçasına titriyor
Yoksunluğunu sarıp sarmalayıp o derin gözlerine
Gömüyorum sen anlamını ararken gözlerimde
Çığlıklar atıyorum duymuyorsun sessizlikte
Ben niye yalan söyliyeyim , seni anlamıyorum
Ben en iyisi en derin yanımdan susayım
Olmazsa sen konuş biraz da ben dinleyeyim
Bana yaşadığın en güzel
aşkını anlat
Ya da bırak bilen sana bunu yaşatsın
Sen yalan
aşkını bana değil b
aşkasına yaşat...
Yunus Özkan
Kategoriler
