Bir pranga mahkumuyum sanki bu boşlukta
Çaresizliğim yemek,gözyaşım suyum oldu
Rüyalarımda aradım seni yapayalnız
Gördüğüm sadece koyuca bir karanlık
Ellerim boşluklara uzanmaktan yorgun düştü
Ben ise
aşkına mahkumum...
Aslında gerçek sandığın acımasız hayat,
Her gece gördüğün toz pembe bir rüyadan ibarettir.
Yeter artık senin uğruna
Hasretlerin kor ateşinde yandığım
Gözlerim bundan sonra artık senin hayaline ağlar
Benim en büyük hazinem sandığım,
Yaralı ve yorgun yüreğim,
Senin
aşkına mahkum...
Gün ışırken kafa tutuyorum saatlere
Soğuktan üşüyor sanki sokak lambaları
Ben içimdeki ateşle yanıyorum
Bir gece daha nöbetteyim bu sokaklarda
Ayaklarım özgürce dolaşıyor kaldırımları
Bir minik kedi eşlik ediyor yalnızlığıma
Yüreğim hariç herşey özgür
Bense bir
aşk mahkumuyum....
**ARDA'CA**